اثر تراکم بوته و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم 704

به منظور بررسی  اثر تراکم بوته و میزان مصرف نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید 704، آزمایشی  به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در منطقه ممسنی، استان فارس، در سال 1387 اجرا گردید. فاکتورهای  آزمایش شامل تراکم بوته در چهار سطح (75، 90، 105 و130 هزار بوته در هکتار) و میزان مصرف نیتروژن در سه سطح (200، 300 و 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که تأثیر تراکم بوته و میزان مصرف نیتروژن در سطح ا% و برهمکنش آنها در سطح 5% بر وزن هزار دانه معنی‌دار شد. با افزایش تراکم بوته وزن هزار دانه از 8/290 به 0/269 گرم کاهش یافت. با افزایش مصرف نیتروژن از 200 به 400 کیلوگرم در هکتار، وزن هزار دانه از 3/269 به 3/287 گرم افزایش یافت. در ارتبط با برهمکنش تراکم بوته و نیتروژن بر وزن هزار دانه، بیشترین وزن هزار دانه در تراکم 75 هزار بوته در هکتار با مصرف 400 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کمترین آن در تراکم 130 هزار بوته در هکتار با مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. با افزایش تراکم بوته تعداد دانه در بلال به طور معنی‌داری از 584 به 491 کاهش یافت و تعداد بلال در مترمربع به طور معنی­داری از 4/7 به 9/12 افزایش یافت. با افزایش تراکم بوته عملکرد دانه به طور معنی‌داری از 12910 به 16890 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. تأثیر سطوح نیتروژن و برهمکنش تراکم بوته و نیتروژن بر تعداد دانه در بلال، تعداد بلال در مترمربع و عملکرد دانه معنی‌دار نبود. در مجموع تراکم 130 هزار بوته در هکتار با مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به عنوان مناسب‌ترین تیمار آزمایش معرفی می‌گردد.